wtorek, 5 maja 2020

Muzeum Książki Dziecięcej

 

Jeżeli ciekawi was jakie książki czytali dziadkowie i pradziadkowie będąc dziećmi, to odpowiedź czeka w Muzeum Książki Dziecięcej. Ta placówka zgromadziła blisko sto tysięcy dawnych publikacji przeznaczonych dla najmłodszych odbiorców.    

 

 

  • Muzeum Książki Dziecięcej powstało w 1938 roku jako tzw. dział specjalny Biblioteki Publicznej Miasta Stołecznego Warszawy. Jego początki sięgają roku 1926  i zorganizowanej wówczas wielkiej wystawy księgarskiej, której towarzyszyło stworzenie Biblioteki Wzorowej dla Dzieci i Młodzieży.

  • Skarby Muzeum, zabezpieczane troskliwie przez pracowników, przetrwały niemal całą wojnę, jednak w styczniu 1945 roku wycofujący się ze stolicy Niemcy podpalili gmach biblioteki, niszcząc tym samym bezpowrotnie większość muzealnych zbiorów. Pożar przetrwała jedynie ich dziesiąta część. 

  • Po zakończeniu wojny przepastne luki w księgozbiorze uzupełniano zarówno darami osób prywatnych, jak i instytucji, jednak mimo że ofiarodawcy zgłaszali się bardzo licznie, w 1946 roku Muzeum posiadało tylko 1500 opracowanych woluminów. 


  • Dziś jest ich blisko 100 tysięcy, a najstarsze pochodzą z początku XIX wieku. Są to polskie książki dla dzieci wydawane od 1801 roku do czasów najnowszych, polskie czasopisma dla dzieci, wybrane książki i czasopisma obcojęzyczne, w tym polonica, oraz bogata literatura fachowa polska i obca.

  • Ze zbiorów MKD korzystają uczniowie (powyżej 13. roku życia), studenci wydziałów humanistycznych oraz artystycznych, a także czytelnicy zawodowo związani z literaturą dla dzieci: pisarze, ilustratorzy, krytycy, publicyści, redaktorzy czasopism dziecięcych oraz nauczyciele akademiccy. 
 

  • Muzeum Książki Dziecięcej nie jest biblioteką dla dzieci. Ma charakter czytelni naukowej. Książki można przeglądać oraz czytać na miejscu, a czasem nawet kserować albo fotografować. Nie da się ich jednak wypożyczać i zabierać do domu.  
  • Do najstarszych  zbiorów muzeum należą:


- „Biblioteczka dla dobrych dzieci”, wydawana w latach 1823-1829 w Warszawie, na którą składa się sześć książeczek miniaturek – kieszonkowych podręczników z takich dziedzin, jak historia biblijna, historia Polski, czy mitologia;

 


- utwory twórców polskiej literatury dla dzieci – Klementyny z Tańskich Hoffmanowej i Stanisława Jachowicza, także stworzone przez nich pierwsze czasopisma dziecięce: „Rozrywki dla Dzieci” i „Dziennik dla Dzieci”; 

- unikatowe wydawnictwo: Dzień grzecznego Władzia autorstwa Jana Chęcińskiego, z 12 drzeworytami słynnego polskiego malarza, Juliusza Kossaka;
  
- jedna z pierwszych polskich książek o charakterze popularnonaukowym: Pierwsze wiadomości dla dzieci, które zaczynają lubić czytanie

  • Do istotnych zadań Muzeum Książki Dziecięcej należy prowadzenie działalności dydaktycznej i promocyjnej (prelekcje dla grup studenckich, bibliotekarzy i nauczycieli – polskich i zagranicznych, wystawy, spotkania autorskie), informacyjnej i bibliograficznej.
  • Główna siedziba znajduje się przy ulicy Koszykowej na terenie Biblioteki Publicznej m. st. Warszawy. Pozostałe dwa oddziały, a mianowicie Izba Pamięci Marii Kownackiej oraz Biblioteka im. Haliny Rudnickiej, znajdują się na Żoliborzu.


Brak komentarzy:

Prześlij komentarz